Adellijke gast James Baskerville wordt dood aangetroffen. Zijn lijk is gruwelijk toegetakeld. Geluiden gaan op dat hij vermoord is door een of andere hellehond, die het al eeuwen op de familie heeft gemunt. Spoedig vinden meer mensen op brute wijze de dood. Tevens krijgt de enige erfgenaam allerlei aanslagen voor zijn kiezen. Sherlock Holmes en zijn maat Dr. Watson worden opgetrommeld om de bizarre taferelen te onderzoeken. Immer prevaleert de ratio bij de arrogante Holmes en dat is wel zo handig bij het ontrafelen van een ogenschijnlijke mythe... Het voor de BBC geproduceerde The Hound of the Baskervilles uit 1983 is al de zoveelste verfilming van het gelijknamige boek van Sir Arthur Conan Doyle. Veel nieuws is er dan ook niet onder de zon en ik vermoed dat er betere versies bestaan. In dit geval is sprake van niet veel meer dan een detective-film van het gortdroge soort, waar ze in Engeland fan van zijn. Aan mij is dit genre niet zo besteed. Om positief af te sluiten, ik heb Sherlock Holmes wel eens slechter vertolkt gezien dan dat Ian Richardson hem hier neerzette.
